हट टपिक्स

हरेक मानिसले राति सुतेपछि सपना देख्ने गर्छन्, यहाँसम्म कि आँखा नदेख्ने दृष्टिविहीनले पनि सपना देख्छन् । कतिपय सपना बिहान उठ्दा सम्झिइन्छ भने कतिपय राति नै बिर्सिइन्छ । आउनुस सपनाका ’boutमा केही रोचक तथ्यहरू थाह पाउँ । १. तपाईं सपनामा सही समय बताउन सक्नु हुन्न, तपाइ जति पटक सपनामा समय देख्नु हुन्छ, त्यति नै पटक फरक- फरक समय देखिन्छ । २. मान्छे घुरिरहेका बेला सपना देख्न सक्दैन । ३.तपाईंलाई विश्वास नहुन सक्छ, हाम्रो आँखा खुल्नेवित्तिकै हामी सपनाका ५० प्रतिशत कुरा भुलिसकेका हुन्छाैं । त्यतिमात्र होइन, १० मिनेटपछि हामी सपनाका ९० प्रतिशत कुरा भुलिसक्छाैं । ४. यदि तपाईंलाई आफूले सपना देख्दिन भन्ने लाग्छ भने तपाईं भ्रममा हुनुहुन्छ, किनकी सबै मानिसले सपना देख्छन्, यद्यपि केही मानिसले सपना बिर्सन्छन् । ५. एक अनुमानअनुसार एक जना औसत मानिसले वर्षमा १४६० वटा सपना देख्ने गर्छ । ६. दृष्टिविहीनहरूले पनि सपना देख्छन् । जो पछि गएर अन्धोपनका शिकार भएका हुन्छन्, तिनले सपनामा चित्रआकृतिहरू देख्छन्, तर जो मानिस जन्मैदेखि दृष्टिविहीन हुन्छन्, उनका सपनाका आवाज, छोएर बनेका अमूर्त आकारप्रकार, बासना, भावनाहरू मिश्रित हुन्छन् । ७. सपनामा हामीले केबल ती अनुहारमात्र देख्छाैं, जसलाई पहिला कहिले हामीले देखेका हुन्छाैं । हाम्रो मष्तिस्कले आफै अनुहारका आकृति बनाउँदैन । हामीले वास्तविक जीवनमा चाहे एक झलक टाढाबाट देखेका व्यक्ति होस् वा फिल्म टीभी अथवा फोटोमा देखेका व्यक्तिका अनुहारमात्र देखिन्छ । ८. हरेक मानिसको सपना रंगिन हुँदैन । प्रायःजसो  मानिसले सादा (श्यामश्वेत) सपना देख्छन् । ९. अधिकांस सपनामा चिन्ता वा त्यसले उत्पन्न गर्ने विभिन्न खालका प्रतिक्रियाजन्य, जस्तो सर्पले खेदेको, टोकेको, बाघ-भालु वा कुकुरले खेदेको, टोकेको सपना देखिन्छ । सपनामा नकारात्मक भावना, सकारात्मक भन्दा बढी हुन्छन् । १०. जनावरहरूले पनि सपना देख्छन् । अध्ययनहरूबाट के देखिएको छ भने जनावरहरूका दिमागले पनि मानिसका दिमागले जस्तै तरंगहरू छाड्छन् । ११. पुरुष र महिलाका सपनाहरू अगल-अलग किसिमका हुन्छन् । करिब ७० प्रतिशत पुरुषका सपना अन्य पुरुषका ’boutमा हुन्छन् भने महिलाका सपनामा पुरुष  र महिला दुवैका मिश्रण हुन्छ । १२. फेड्रिक ओगस्टले बेनजेन (C6H6) जस्ता जटिल रसायनिक फर्मूला  सपनाबाट उत्प्रेरित भएर बनाएका थिए । उनले सपनामा केही सर्पहरू देखेका थिए, जसले आफ्नो पुच्छर खाइरहेका थिए । १३. अमेरिकाका १६ औं राष्ट्रपति अब्राहम लिंकनले आफ्नो मृत्यु भन्दा केही समय पहिला आफ्नी श्रीमतीसँग भनेका थिए- “मैले आफ्नो सपनामा केही मानिसहरू रोइ रहेको देखेको थिएँ ।” १४. हामीले सुतिरहेका बेला ९० …

कुुनै पनि सम्बन्धमा गाढापन र आनन्द अनुभूति आवश्यक हुन्छ । पुरुषहरूले दिनमा कैयन पटक यौन सम्पर्कको आनन्द लिन चाहन्छन् भन्ने भनाइ एकातिर छ भने अर्कातिर महिलाहरू पनि पुरुषले नै जस्तै आनन्द प्राप्त गर्छन् । तर, सबैभन्दा ठूलो रहस्य भने महिला वा पुरुष कसले रति क्रियामा सबैभन्दा बढी आनन्द उठाउँछन्? यो प्रश्नका उत्तर पढेर तपाईलाई पनि आश्चर्य लाग्न सक्छ । महाभारतको अनुशासन पर्वमा मानव जीवनसँग जोडिएका कैयन पक्षहरूमाथि चर्चा गरिएको छ । धर्मराज युधिष्ठिरलाई एउटा प्रश्नले लामो समयदेखि हैरान तुल्याइरहेको छ । वाणहरुको शैय्यामा सुतेर मृत्युको प्रतीक्षा गरिरहेका भीष्मसँग उनले यो प्रश्न सोधे । युधिष्ठिरले भीष्मसँग सोधेः सहवासका क्रममा स्त्री–पुरुषको मिलनको सुख कसले अनुभव बढी गर्छन्? यौन क्रियाका क्रममा सबैभन्दा बढी आनन्द कसले पाउँछ? भीष्मले भने– “यो प्रश्नको उत्तर दिन अत्यन्तै कठिन छ, जबसम्म स्त्री र पुरुष दुवैको अनुभव कसैले एकै साथ गरेको नहोस् ।” अनि भीष्मले भने– युधिष्ठिर तिम्रो प्रश्नको उत्तर भङ्गस्वाना र सकराको कथाका माध्यमबाट नै दिन सकिन्छ । आफ्नो प्रश्नको उत्तर पाउनका लागि यो कथा सुन । धेरै वर्षअघि भङस्वाना नाम गरेको एक राजा थिए । उनी अत्यन्तै न्यायप्रेमी र यजश्वी थिए, तर उनका कुनै पुत्र थिएनन । पुत्रको चाहनामा ती राजाले ‘अग्निष्टुता’ नामक यज्ञ गरे । यज्ञको हवनमा केवल अग्नि देवताको मात्र आदर गरियो, त्यसैले देवराज ईन्द्र निकै क्रोधित भए । ईन्द्रले आफ्नो रिस प्रकट गर्नका लागि ती राजालाई दण्ड दिन चाहे । एक दिन ती राजा शिकारमा जाँदा ईन्द्रले उनलाई सम्मोहित गरिदिए । राजा भङ्गस्वाना वनमा यताउता अलमलिन थाले । सम्मोहित अवस्थामा उनले सबै होस गुमाए, उनलाई न त दिशाहरू’bout कुनै सम्झना थियो, न त आफ्ना सैनिकहरू नै देखिरहेका थिए । भोक प्यासले उनलाई आकुल–ब्याकुल बनाइ दिएको थियो । अचानक उनले एक सानो नदी देखे, जुन कुनै जादूजस्तो अत्यन्तै आकर्षक देखिइरहेको थियो । राजा त्यो नदीका तर्फ अघि बढे र उनले पहिले आफ्नो घोडालाई पानी पिलाए अनि आफैले पनि पिए । जसै राजा पानीमा प्रवेश गरे, पानी पिए, उनले के देखे भने उनका शरीर बदलिँदै गएको छ । उनी विस्तारै विस्तारै एक स्त्रीमा परिणत भए । लज्जाले गर्दा राजा आलाप बिलाप गर्न थाले । यस्तो किन र कसरी भयो भन्ने उनले बुझेकै थिएनन । राजा भङ्स्वाना कराउन लागे– “हे भगवान ! पुरुषबाट स्त्री बनेपछि राज्यका जनतासँग म …

हरेक महिला जीवनमा आमा बनेको अनुभूति गर्न चाहन्छन् । आमा बनेको अनुभव विश्वकै सर्वोत्तम अनुभव मानिन्छ । बच्चा पाइसकेपछि अर्थात प्रसुति भइसकेपछि  महिलाको शरीर पहिला जस्तो हुँदैन । गर्भावती अवस्थामा महिलाहरूको शरीरमा निकै परिवर्तन आउँछ । त्यसैले बच्चा पाएका लगत्तै यौन सम्पर्क राख्ने विषयमा सोचरहनु भएको छ भने कृपया सावधानी अपनाउनु होस् । बच्चा जन्माउने क्रम अर्थात प्रसब प्रक्रियामा महिलाहरू शारीरिक र मानसिक दुवै रुपमा थाकेका हुन्छन् । शरीर पनि अति नै संवेदनशील भएको हुन्छ, त्यसैले शारीरिक सम्बन्ध राख्ने विषयमा हतार गर्नुहुँदैन । प्रसवपछि करिब एक महिनासम्म महिलाहरूलाई रक्तस्राब हुन्छ भने ९ महिनासम्म एकतित्र भएर बसेको तरल पदार्थ गर्भाशयबाट बाहिरिइ रहेको हुन्छ । बच्चा दुई प्रकारले जन्मन्छन्, नर्मल र अप्रेशन  (सिजेरियन)गरेर । बच्चा नर्मल नै जन्मेको रहेछ भने एक पटक डाक्टरको सल्लाह लिनुहोस् । किनकी यस्तो बेलामा महिलाको योनीद्वार फैलिएको हुन्छ र बच्चा पाइसकेपछि गर्भाशयमा चोट पुगेको हुन्छ । गर्भाशयमा बनेको घाउ पुरिन पनि समय लाग्छ । यदि प्रसवका क्रममा योनीद्वार चिरिएको (Episiotomy) छ भने त्यो सामान्य हुन कम्तिमा ६ हप्ता समय लाग्छ, तर चिरा पारिएको स्थानमा लगाइएको टाँका कारण केही केही महिलाले ६ हप्तापछि पनि यौन सम्पर्क राख्न असहज महसुस गर्छन्  । यस्तो बेलामा यौन सम्पर्क राखेमा संक्रमण हुने खतरा बढी हुन्छ । यदि सिजेरियन अप्रेसनबाट बच्चा भएको हो भने यौन सम्पर्क राख्न कम्तिमा पनि ६ हप्ता पर्खनु पर्छ भने डाक्टरको सल्लाह लिएरमात्र यौन सम्पर्क गर्नु उपयुक्त हुन्छ । सिजेरियन गरेर बनेको टाँकाको घाउ नपुरिइन्जेलसम्म यौन सम्पर्क राख्नु हुँदैन । प्रसुति जुन ढंगले भए पनि रक्तस्राव नियमित नहुइन्जेलसम्म यौन सम्बन्ध बनाउनु हुँदैन । प्रसबपछि महिलाहरूका स्तनमा पनि समस्या सुरु भएको हुन्छ । पहिला सामान्य अवस्थामा रहेका स्तनका दुग्ध ग्रन्थिहरू सक्रिय हुन्छन् र त्यहाँ दूध उत्पादन सुरु हुन्छ । त्यसपछि महिलाहरूले स्तन टन्केको, दुःखेको महसुस गर्न थाल्छन् । नर्मल ढंगले प्रसुति भएको हो भने महिलाले कम्तिमा एक महिना र सिजेरियनमा कम्तिमा तीन महिनासम्म आफूलाई अस्वस्थ्य महसुस गरेका हुन्छन् । त्यसैले यस अवधिमा यौन सम्पर्क राख्नु हुँदैन ।    

शिवरात्रि आउन लागेको छ । यतिखेर अनेकथरि बाबाहरू यहाँ देखा पर्छन, कालो लुगा लगाउने, नरमुण्डको माला लगाउने, राताराता आँखा भएका, विचित्रका मन्त्र भट्याउने डरलाग्दा अघोरीहरू पनि आउने गरेका छन् ।  तपाई‌ंहरूले शिवरात्रिमा नागा बाबाहरूका अनेकन चर्किकला देख्नु भएकै होला । शिव रात्रिमा पशुपतिनाथ आउने नागा बाबाहरूले लिंगमा लठ्ठी बेरेर त्यसले ढुंगा उचाल्नेमात्र होइन कि कहिलेकाँही त मान्छे नै उभ्याएर अनेक चर्तिकला देखाउँछन् । वास्तवमा को हुन् त ती अघोरी नागा बाबा? कहाँबाट आउँछन्? के छ तिनका रहस्य? आज हामीले भिडियोसहित यो विशेष सामग्री तयार पारेका छाैं । अाम मानिसहरू  भूतप्रेत र आत्माहरू पनि जतिको अघोरी जोगीहरूसँग डराउने गर्छन । नागाहरू सबै अघोरी साधु हुँदैनन् । अघोरी साधुहरूका संसारै अलग्गै हुन्छ । उनीहरू हिन्दु धर्मअन्तर्गत नै एक सम्प्रदायका अंग हुन्, तर तिनीहरूका ’boutमा थोरै मानिसलाई‌ मात्र थाह छ । यतिमात्र कुरा सुनिन्छ कि जब हामी सुत्छाैं अनि ती अघोरी बाबाहरूको वास्तविक  असली कार्य प्रणाली शुरु हुन्छ । मध्यरातमा पुगेर ती अघोरी बाबाहरूले के गर्छन भन्ने कुरा उनीहरूका बीचमा मात्र थाह हुन्छ । अघोरी बाबाहरू सदैव तिनीहरूका अनाैठो व्यवहार, एकान्तप्रियता र तिनीहरूले गर्ने रहस्यमय गतिविधिहरूका कारणले चिनिन्छ । हेर्दा जति विचित्र उनीहरू हुन्छन्, त्यति नै अनाैठा तिनका साधनाहरू पनि हुने गर्छ । भनिन्छ, अघोरीहरूका साधना मासु, मदिरा र मैथुनबिना पूर्ण हुँदैन । तर यसका पछाडि के कारण छ, त्यो भन्न सकिँदैनन् । कतिसम्म भनिन्छ भने राक्षसहरूपछि अघोरी सम्प्रदायका बाबाहरू नै यस्ता मानिस हुन्, जसले मानिसकै मासु खाने गर्छन् ।  अघोर पन्थ अघोरीहरू शैव सम्प्रदायका मानिन्छन् । यिनीहरूका आफ्नै पन्थ हुन्छ, जसलाई‌  अघोर पन्थ भनिन्छ । अघोर पन्थको उत्पत्तिका विषयमा निश्चित प्रमाणहरू भेटिएका छैनन्, अघोर पन्थ कपालिक सम्प्रदायसँग मिल्दोजुल्दो मानिन्छ । भगवान शिव स्वयं एक अघोरी मानिएका हुनाले यिनीहरूलाई‌  साक्षात शिव मान्ने पनि चलन छ । तीन खालका साधना अघोरीहरूले तीन प्रकारका साधना गर्छन,  शिव साधना, शव साधना र श्मशान साधना। शिव साधनामा शवमाथि उभिएर साधना गरिन्छ । अन्य प्रकारका साधनामा पनि शवमाथि उभिएर वा त्यसमाथि खुट्टा चढाएर विशेष प्रकारका योगाशन गर्ने गरिन्छ । यस प्रकारका सबै साधनाहरूमा मानव मासु र मदिरा प्रसादका रुपमा चढाइन्छ । प्रमुख स्थान नेपालमा शिवरात्रिका बेला नागा बाबा र केही अघोरी बाबाहरू पनि आउने गरे पनि तिनीहरू भारतबाटै आउने गर्छन् । भारतमा पनि अघोरीहरू सबै ठाउँमा पाइँदैनन् । भारतको असमस्थित कामख्या मन्दिर सबैभन्दा धेरै अघोरी …

हाम्रो विश्व यस्तो छ कि यहाँका ठाउँठाउँमा भएका परम्परा र चालचलन’bout हरेक दिनजसो नयाँ नयाँ खोज गर्ने हो भने पनि वर्षाैं लाग्छ । अहिलेका आधुनिक विश्वमा मानिस नयाँपनकै खोजी हुन्छ । अरु कसैलाई उत्पट्याङ लाग्ने कुरा मानिसले आफ्नो स्वच्छन्दताका लागि पनि गरिरहेकै हुन्छ । विश्वमा यस्ता ठाउँहरू पनि जहाँ मानिस नाङ्गै बस्छन्, नाङ्गै खानपिन गर्छन, नाङ्गै सुत्छन्, नाङ्गै घुम्छन् । त्यो पनि अमेजनका जंगलभित्रका आदिवासी होइनन्, आधुनिक विश्वकै मानिसहरूका ’boutमा हामी कुरा गर्दैछाैं । विश्वभरि झन्डै २१० औपचारिक रूपमै छन्, संयुक्त राष्ट्र संघबाट औपचारिक मान्यता नपाएका थप चार पाँच देश छन् । ती देशहरूबीच हजाराैं प्रकारका संस्कार र  रितिथिति पनि छन् । तिनीहरूका रहनसहन खानपिनमा पनि अनेकन भिन्नताहरू छन् । हामी अधिकांश मानिसहरूका लुगा, उनीहरूले लुगा लगाउने ढंग आदि हेरेर तिनीहरूको जाति, धर्म र देशका अनुमान लगाउन सक्छाैं । जब मानिसले लुगै लगाउँदैनन भने कहाँका भनेर पत्ता लगाउने । यस्तै अचम्मको संस्कार बचाएर राखेको छ ब्रिटेनको स्पिलप्लाट्ज गाउँले….. यो प्रसंग हो बेलायतको हर्टफोर्डशायरको ब्रिकेटवुडमा केही टाढा यस्तो सानो गाउँ छ, त्यहाँका के केटाकेटी, के बूढापाका, के युवायुवती, के महिला, के पुरुष सबै नै कपडा नलगाइ बस्छन्, अर्थात नाङ्गै बस्छन् । उनीहरू जंगलभित्र बस्ने आदिवासीजस्तो लुगै नभएर नाङ्गै बसेका भने होइनन् । आधुनिक लाइफस्टाइलमै बाँच्छन्, आधुनिक सुख-सुविधा सबै उपयोग गर्छन । यसका पछाडि एक खास कारण छ, जसले गर्दा उनीहरू नाङ्गै बस्छन् । यहाँका मानिसहरू यसरी नाङ्गै बस्न थालेको ८५ वर्ष भइसकेको छ । वास्तवमा यो गाउँका ’boutमा धेरै मानिसहरूलाई अहिले पनि थाह छैन, यो गाउँ सन् १९२९ मा इसुल्ट रिचर्डसनले स्थापना गरेका थिए । त्यतिखेरै त्यहाँका मानिसहरूले उनीरू प्रकृतिको नजिक बसेर प्राकृतिक ढंगले नै बाँच्ने निधो गरेका थिए । त्यसपछि त्यहाँका बासिन्दाहरू अहिलेसम्म निर्वस्त्र नै बस्ने गरेका छन् । त्यहाँ कैयन पर्यटक पनि पुग्ने गर्छन, जसका लागि भाडाको घर पनि उपलब्ध गराइन्छ । त्यहाँ ब्रिटेनबाट मात्र होइन, अन्य देशबाट पनि पर्यटकहरू विदा मनाउन जान्छन् । तर, पर्यटकहरूले पनि त्यहाँ पुगेपछि लुगा भने लगाउन पाउँदैनन् अर्थात उनीहरू पनि नाङ्गै बस्नु पर्छ । त्यहाँ पुग्ने पर्यटकहरूले त्यही गाउँका नियमअनुसार नै आफूलाइ ढाल्नु पर्ने हुन्छ । सदैव लुगै लगाउन नपाइने भने होइन । जाडोका याममा आफूलाई न्यानो राख्न वा कुनै बेला आफूलाई इच्छा हुँदा लुगा लगाउन भने पाइन्छ । त्यहाँका मानिसहरूको आफ्नै मदिरालय- …

  नेपालको हिमाली साैन्दर्यका लाभ उठाउन विश्वभरिका मानिसहरू यहाँ आउने गरेका छन् । अनि यहाँका हिमाल र तालहरूमा अनेकन उत्पट्याङ काम गरेर आफूलाई चर्चित बनाउनेका पनि कमी छैन । हामी यस पटक विश्वकै अग्लो स्थानमा पर्ने ४९२० मिटर अग्लो स्थानमा पर्ने तिलिचो तालमा नाङ्गै सनबाथ गरिरहेका विदेशी पर्यटकको फोटो प्रस्तुत गर्दैंछाैं । यो फोटो ट्रेकिङ गाइड नाैसेर घलेले खिचेका हुन् ।

तपाई हामीले हाडजोर्नीका कुनै समस्या आउँदा वा छाति दुःखेमा एक्स रे गर्ने गरेका छाैं, तर हामीले उपचारका लागि रोग वा समस्या चिन्न गर्ने गरेको एक्स रे हामीले सोचेभन्दा बढी खतरनाक हुनसक्छ । एक्स रे  अत्यन्तै बढी विद्युत चुम्बकीय विकिरण भएको ऊर्जा प्रणााली हो, यसलाई कतिपय अवस्थामा एक्स-रेडिएसन पनि भनिन्छ । एक्स रेले हाडजोर्नीमा भएका समस्या, छाति-फोक्सो वा अन्य भित्री अंगमा भएका समस्या पत्ता लगाउन मात्र होइन सुरक्षाका लागि पनि काम गर्ने गर्छ । एयरपोर्टहरूमा यसकै माध्यमले हातहतियार वा अन्य प्रतिबन्धित वस्तुका ओसारपसार पत्ता लगाइन्छ । जर्मनीका वैज्ञानिक विलहम रोजटनले सन् १८९५ मा एक्स रे पत्ता लगाएका थिए । उनकै नाममा यसलाई कतै कतै रोजटन विकिरण पनि भनिन्छ । विश्वकै पहिलो एक्स रे विलहम रोजटनकै श्रीमतीको हातको थियो, जसमा उनीहरूको विवाहको औंठी पनि देखिएको थियो । एक्स रेसँग जोडिएका केही रोचक तथ्यह यस्ता छन् : १. विलहम रोजटनद्वारा एक्स रेको खोजी संयोगवस भएको थियो । वास्तवमा उनी त्यस दिन भ्याकुम ट्युबहरूमा केही प्रयोग गरिरहेका थिए, त्यही बेला उनले  विचित्र किसिमका विकिरणहरू महसुस गरे । पछि थाह भयो ती साधारण किसिमका तरंगहरू भने थिएनन्। २. एक्स रेको खोजी गरेबापत विलहम रोजटनलाई सन् १९०१ मा नोबेल पुरस्कार दिइएको थियो । ३. विलहमकी पत्नी आफ्ना पतिको आविष्कारबाट खुसी थिइनन् । उनले आफ्नो हातको डरलाग्दो चित्र देखेपछि भनेकी थिइन-  “मलाई यस्तो लागेको थियो कि मैले मेरो मृत्यु देखेकी हुँ।” ४. एक्स रेको सहयोगले चिकित्सा क्षेत्रमा निकै लाभ प्राप्त हुने सम्भावना थियो, त्यसैले विलहम रोजटनले यसको पेटेन्ट आफ्नो नाममा दर्ता गराएनन् । उनी यसको लाभ सबैले प्राप्त गरुन् भन्ने चाहन्थे । ५. एक्स रेलाई अंग्रेजीमा विभिन्न ढंगले लेखिन्छः X-rays, xray, X ray, X-ray,  x-ray ६.एक्स रे खोजी गरेको प्रारम्भका दिनहरूमा रोजटनले एक्स रे गर्नका लागि एउटा जिंक र शिशाका बक्साको प्रयोग गर्थे, ताकि उनको प्रयोगशालामा रहेका फोटोग्राफिक प्लेटहरू नबिग्रिउन । यसरी अन्जानवसै उनले आफूलाई पनि सुरक्षित बनाएका थिए । प्रारम्भिक समयमा उनलाई यी विकिरणहरूका अधिक सम्पर्कमा आउँदा क्यान्सरसम्म हुन सक्ने कुराका ज्ञानै थिएन । ७. एक्स रेको वेभलेन्थ (Wavelength) पराबैजनी विकिरणहरूभन्दा पनि कम हुन्छ त्यसले यो अति नै शक्तिशाली हुन्छ । एक्स रेको वेभलेन्थ देखिने खाले प्रकाशभन्दा पनि कम हुन्छ । ८. जो वैज्ञानिकहरूलाई एक्स रेबाट हुने नोक्सानी’bout थाह थिएन, तिनीहरूमा पछि छाला पोल्ने, चिलाउने, कपाल झर्ने र क्यान्सरजस्ता बिमारीहरू देखापरे …

'सन्नी लियोनी' बलिउडमा यतिखेर उनको चर्चा शिखरमा नै छ। धेरै युवाको मोबाईलमा क्लिप्सको रूपमा रहेकी उनका प्रति युवा आशक्तिमा आजसम्म कमि आएको छैन। करियर पोर्न स्टारका रूपमा सुरु गरेकी भए पनि अहिले उनी बलिउडकी स्थापित नायिका हुन्। सेक्स, पोर्न भन्दा बाहिर पनि उनको राम्रो छवी बनिसकेको छ यतिखेर। भारतमा कलाकारितामा जमेकी उनका बारेका यस्ता रोचक तथ्यहरू छन्, जो धेरैलाई कमै थाहा छ।

भारत र पाकिस्तानको सिमा क्षेत्र नजिकै रहेको भारतीय सेनाको बेस क्याम्पमा भएको आतंकवादी आक्रमण पछि भारत र पाकिस्तानका बीच आक्रामक सम्बन्ध विकास भएको छ। अर्न्तराष्ट्रिय मञ्चमा यतिखेर भारत पाकिस्तानले उसको बलुचिस्तान क्षेत्रमा गरेको अमानविय गतिविधिको चर्चा गर्न थालेको छ भने पाकिस्तानले खुलेर नै कस्मिरमा भएको भारतीय सेनाको नागरिक हत्याको विषयलाई उठाउन थालेको छ। यी दुर्इ देशको सम्बन्धमा दरार देखिन थालेपछि नै भारतीय मिडिया एक गठ भएर पाकिस्तानको विरुद्ध र युद्धको पक्षमा पत्रकारिता भन्दा पनि प्रपोगाण्डामा नै उत्रिएका छन्। दक्षिण एशियाका दुर्इ आणविक हतियारले सुसज्जित देश बीचको तनावका कारण फेरी यो क्षेत्रले भयानक युद्धको विभिषीका वेहोर्नु पर्ने त होइन भन्ने भय पैदा भएको छ। यतिखेर भारतीय मिडिया पाकिस्तानसँग भारतको सैनिक क्षमताको तुलना गरिरहेका छन् भने भारत-पाक युद्ध भयो भने कसरी भारतीय युवा सेनालाई साथ दिन युद्धमा सहभागी हुन सक्छन् भनेर मिडियाले नै प्रशिक्षित पार्न थालेका छन्। भारतले मिडिया मार्फत युद्धको धम्की दिएको स्पष्ट देखिएको छ भने पाकिस्तानले युद्धक विमानहरुबाट भारत पाकिस्तान सिमामा हवाइ गस्ती गर्न थालेको र उक्त क्षेत्रहरुमा नागरिक उडानहरु स्थगित गरेको समाचारहरु आइरहेका छन्। यस्तो अवस्थामा ग्लोबलफायरपावरडटकम नामक वेबसाइटले सीआइए, वर्ल्डफ्याक्ट बुक, वीकीपीडिया, सार्वजनिक मञ्चमा उपलब्ध सूचना र मिडिया रिपोर्ट आदीलाई आधार बनाएर भारत र पाकिस्तानको सैन्य र हतियार क्षमताको तुलनात्मक स्थिती तयार पारेको छ। भारत र पाकिस्तानका बिच युद्ध होला नहोला, त्यो दोस्रो पक्ष भएपनि यतिखेर नेपालको छिमेकमा युद्धको कालो बादल मडारिएको चाहिँ प्रस्ट छ। रसायनिक हतियारले सुसज्जित दुर्इ देश बीचको समस्याले नेपाललाई पनि समस्यामा पार्ने प्रस्ट नै छ। हेरौं यी युद्धमा होमिन तयार भएका दुर्इ देशको सैनिक ताकत यस्तो छः

‘रामायण’ पढे, हेरेकाहरूलाई थाहा नै भएको कुरा हो रावणसँगको भगवान रामको युद्धका क्रममा घाईते भएका लक्ष्मणलाई बचाउन दिव्य बुटी संजिवनीको प्रयोग भएको थियो। रामायणमा उल्लेख भएको जिवनदायिनी बुटी नेपालीहरूको लागी टेलिसिरीयलको कथा र पौराणिक कालको प्रसंगको रुपमा मात्र रह्यो। नेपालको राजनीति विकास र सम्वृद्धि भन्दा पनि कमाउ भएकाले नेपालको ऐतिहासिकता र ऐतिहासिक वैज्ञानिक उपलब्धीहरूलाई अघि बढाउने काम भने हुन सकेको छैन। यस्ता कामहरू अघि बढ्नको लागि राजनीतिमा विवेक र ज्ञान भएका मानिसहरू आउन पर्छ तर परिस्थीति उल्टो छ। हत्या, गुण्डागर्दीवालाहरूको नै राजनीतिमा हैकम छ। यतिखेर मेडिकल शिक्षामा आयुर्वेदलाई वेवास्ता गरिएको छ र विदेशबाट ऐलोपेथिक औषधी मगाएर खाने क्रम बढिरहेकै छ। अझ त्यसमा पनि राजनीतिमा लागेकाले कमिसन खानुलाई सामान्य मान्न थालिएको छ। तर, भारतले भने रामायणमा लक्ष्मणको जिवन बचाएको बुटीको ’boutमा ठूलो अध्ययन गर्ने भएको छ। भारतको उत्तराखण्ड राज्यको आयुष विभागले संजीवनी बुटीको ’boutमा खोज गर्नको लागी आयुर्वेद विशेषज्ञहरूको  एउटा टोली नै गठन गरेको छ। हिमालय क्षेत्रमा संजिवनी बुटीको खोज गर्नको लागी उत्तराखण्ड सरकारले २५ करोड भारतीय रूपैंया लगानी गर्ने भएको छ। रामायणमा उल्लेख भएको संजीवनी बुटीको खोज गर्नको लागी उत्तराखण्ड सरकारले चार सदस्यीय समिती गठन गरिसकेको छ। उत्तराखण्डको सरकारले भारतको केन्द्रीय सरकारसँग यसका लागी सहयोग मागेको थियो केन्द्रबाट सहयोग आउन आलटाल भएपछी राज्यस्तरबाट नै यसको अध्ययन र खोजी गर्न लागेको उत्तराखण्डका आयुष मन्त्री सुरेन्द्र नेगीले पत्रकारहरूलाई जानकारी दिएको भारतीय मिडियामा खबर छ। उत्तराखण्डको हिमाली क्षेत्र र उच्च पहाडहरूबाट संजीवनी बुटीको खोजी सुरू हुनेछ। द्रोणाचल हिमाली क्षेत्रबाट संजीवनी बुटीको खोजी कार्य यसै महिनाबाट सुरू हुने  बताइएको छ। त्यसका लागी सबै तयारी पुरा भईसकेको छ। रामायणमा रावणसँगको युद्धमा लक्ष्मण घाइले भएपछी उपचारको लागी हनुमान जिवनदायिनी संजीवनी बुटीको खोज गर्न गएको उल्लेख छ। हनुमानले संजिवनीको पहिचान गर्न नसकेपछी द्रोणाचल पहाड नै उचालेर ल्याएका थिए। संजीवनी बुटी मानवको लागी चमत्कारी औषधी भएपनि यसको पहिचान गर्ने भने सजिलो छैन। रामायणकालमा नै हनुमानले यसको पहिचान गर्न नसकेकै कारण पुरै पहाडै उचालेर ल्याएका थिए।